قالب وبلاگ

مصاحبه اي با دكتر ايرج نوروش
نوشته شده توسط : سایت رسمی حسابداری و حسابرسی

 

برای دیدن مصاحبه به ادامه مطلب رجوع کنید



:: موضوعات مرتبط: معرفی اساتید و دانشجویان , ,
:: بازدید از این مطلب : 33438
|
امتیاز مطلب : 9
|
تعداد امتیازدهندگان : 3
|
مجموع امتیاز : 3
تاریخ انتشار : یک شنبه 16 تير 1398 | نظرات ()
نوشته شده توسط : سایت رسمی حسابداری و حسابرسی

درود

یکی از اساتیدی که ارادت خاصی نسبت ایشان دارم و امیدوارم که یکی از دانشجویانش بشوم

و همچنین امیدوارم دانشجویان ایشان قدردان این استاد بسیار ارزشمند باشند.

 

رزومه ی فارسی دکتر مشایخی

رزومه ی انگلیسی دکتر مشایخی




:: موضوعات مرتبط: معرفی اساتید و دانشجویان , ,
:: بازدید از این مطلب : 39153
|
امتیاز مطلب : 13
|
تعداد امتیازدهندگان : 4
|
مجموع امتیاز : 4
تاریخ انتشار : یک شنبه 16 تير 1398 | نظرات ()
نوشته شده توسط : سایت رسمی حسابداری و حسابرسی

اينترنت پديده‌اي است که زندگي بدون آن براي بسياري از انسان‌ها، ديگر غيرقابل تحمل و حتي غيرممکن است.
همه ما بااينترنت سر و کار داريم. اما اينترنت چگونه کار مي‌کند؟ چه اجزايي دارد و مهم‌تر اين که به چه کسي تعلق دارد؟ به سروري که از طريق آن وارد دنياي مجازي وب مي‌شويم؟ به ما  که کاربران آن هستيم؟
در واقع هيچکدام . چون اينترنت نه به ما که به هيچ کس ديگري تعلق ندارد.
اينترنت مجموعه‌اي جهاني از شبکه‌هاي بزرگ و کوچک است که به هم پيوسته‌اند و نام اينترنت (شبکه‌هاي در هم تنيده) از همين مجموعه گرفته شده است.
اينترنت کارش را سال 1969 با چهار هسته يا سيستم کامپيوتري ميزبان شروع کرد اما امروز ميليونها مورد از آنها در سراسر جهان وجود دارند.


البته اين که گفته مي‌شود اينترنت صاحب ندارد بدان معنا نيست که هيچ کس بر آن نظارت ندارد. يک موسسه غيرانتفاعي به نام انجمن اينترنت (Internet Society) که در سال 1992 تشکيل شده است مسئول نظارت بر  آن است و مراقب است که پروتکل‌ها و قوانيني که در مورد اينترنت تصويب شده‌اند، در سراسر جهان اجرا شوند.


تسلسل شبکه‌ها
هر کامپيوتري که به اينترنت وصل است - از جمله کامپيوتري که با آن اين گزارش را مي‌خوانيد- بخشي از يک شبکه است. شما که در خانه با يک مودم به يک موسسه ارائه دهنده سرويس‌هاي اينترنتي (ISP) وصل مي‌شويد؛ در محل کار  بخشي از يک شبکه محلي هستيد و بيشتر مواقع باز هم از طريق مودم به يک ISP  و از آن به اينترنت وصل مي‌شويد و يا اينکه ... .
به هر حال اين که از چه طريق به اينترنت وصل شويد مهم نيست، مهم اين است که با اتصال به اينترنت،  بخشي از دنياي شبکه‌ها مي‌شويد.
بسياري از شرکت‌هاي ارتباطاتي بزرگ بک‌بُن‌هاي(ستون فقرات) اختصاصي خودشان را دارند که مناطق زيادي را به هم وصل مي‌کنند.



معمولا اين شرکت‌ها در هر منطقه  يک نقطه حضور( POP) دارند. POP جايي است که کاربران محلي با استفاده از مودم و تلفن يا خطوط ارتباطي مشخصي به شبکه شرکت وصل مي‌شوند.
نکته جالب در اين باره اين است که در هيچ شبکه‌ اي مرجع کنترل کننده‌اي وجود ندارد و به جاي آن چند شبکه سطح بالا وجود دارند که از طريق نقاط دسترسي شبکه NAP))به هم متصل مي‌شوند.


نمونه شبکه‌اي
براي درک اين پروسه به اين مثال توجه کنيد:
شرکت A يک ISP بزرگ است. اين شرکت در هر شهر بزرگي يک نقطه حضور(POP) دارد. اين POP ها قفسه‌هاي پر از مودم‌ هستند که مشتريان ISP با تلفن به آنها متصل مي‌شوند. شرکت A خطوطي از  جنس فيبر نوري  را از شرکت مخابرات اجاره کرده است تا به وسيله آنها نقاط حضورش را به هم متصل کند.
حالاشرکت B را در نظر بگيريد. اين شرکت از چند ISP کوچک‌تر تشکيل شده است و در هر شهر بزرگ ساختمان‌هايي دارد که ISPهاي آن ماشين‌هاي ارائه دهنده خود را در آنها مستقر کرده‌اند. اين شرکت آن قدر بزرگ است که خودش با استفاده از خطوط فيبر نوري خودش‌ ساختمان‌هايش را به هم متصل کرده است و در واقع ISP هايي که زير نظر اين شرکت کار مي‌کنند از اين طريق به هم وصل شده‌اند.


نقشه نقاط اتصال مرکز داده uunet در امريکا


در اين ساختار تمام مشتريان شرکت A مي‌توانند با هم ارتباط داشته باشند و تمام مشتريان شرکت B با هم در ارتباط هستند. اما هيچ کدام از مشتريان شرکت A نمي‌تواند با مشتريان شرکت B ارتباط داشته باشد.
براي رفع اين مشکل دو شرکت توافق مي‌کنند با NAPها در شهرهاي مختلف ارتباط قرار کنند و انتقال داده‌ها بين مشتريان دو شرکت در شهر هاي مختلف از طريق نقاط دسترسي شبکه انجام مي‌گيرد. تحت اين شرايط تمام کامپيوترهايي که به اينترنت وصل مي‌شوند با هم ارتباط خواهند داشت.


پلي براي انتقال اطلاعات
تمام اين شبکه‌ها براي برقراري ارتباط با يکديگر به نقاط دسترسي شبکه، بک‌بُن‌ها (ستون فقرات) و روترها (راهبان) نياز دارند. نکته جالب توجه در اين پروسه اين است که يک پيغام مي‌تواند در کسري از ثانيه از کامپيوتري به کامپيوتر ديگر برود و با عبور از شبکه‌هاي مختلف،  نيمي از جهان را بپيمايد.
اما اين پيغام‌ها از کدام مسير بايد رفت و آمد کنند.



 مشخص کردن اين مسيرها به عهده روتر‌ها است. روتر‌ها(راهبان‌ها) مشخص مي‌کنند که اطلاعات از کدام مسير از يک کامپيوتر به کامپيوتر ديگر بروند.
آنها در واقع کامپيوتر‌هاي حرفه‌اي و قدرتمندي هستند که پيغام‌هاي ما را مي‌فرستند  و از طريق هزاران مسيري که تعريف شده است انتقال پيغام را سرعت مي‌بخشند.
يک روتر(راهبان) دو وظيفه مجزا اما مرتبط با هم دارد:
    - تضمين مي‌کند که اطلاعات به جايي که نبايد بروند، نروند.
    - تضمين مي‌کند که اطلاعات به مقصد مورد نظر برسد.
به دليل انجام اين کارها، روتر‌ها نقش بسيار موثري در نحوه ارتباط دو شبکه کامپيوتري ايفا مي‌کنند. روتر‌ها دو شبکه را به هم متصل مي‌کنند و  اطلاعات ميان آن دو را رد و بدل مي‌کنند. آنها همچنين از شبکه‌ها در برابر انتقال بي‌مورد اطلاعات محافظت مي‌کنند. بدون توجه به تعداد شبکه‌ها،‌ طرز کار روتر‌ها  بدون تغيير باقي مي‌ماند.
از آنجا که اينترنت از ده‌ها هزار شبکه مختلف تشکيل شده است، استفاده از روتر‌هادر آن ضروري است.


بک‌بُن‌ها
اولين بک‌بُن دنيا در سال 1987 توسط بنياد ملي علم آمريکا  (NFS) درست شد. اين بک‌بُن که NSFNET نام داشت يک خط T1 بودکه 170 شبکه کوچک‌تر را به هم متصل مي‌کرد و با سرعت انتقال 554/1 مگا بايت در ثانيه کار مي‌کرد. يک سال بعد NSF با همکاري IBM و MCI بک‌بُن T3 (45 مگا بايت بر ثانيه) ايجاد کرد.
بک‌بُن‌ها معمولا شاهراه‌هايي از جنس فيبر نوري هستند. اين شاهراه‌ها از چندين فيبر نوري در هم تنيده تشکيل شده‌اند تا ظرفيت انتقال داده‌هايشان بيشتر شود.
 اين کابل‌ها با  علامت OC مشخص مي‌شوند مانند: OC-3 ،OC-12 يا OC-48 . يک OC-3 توانايي انتقال 155 ميليون بايت را در ثانيه دارد در حالي که يک OC-48 مي‌تواند 2488 ميليون بايت(488/2 گيگا بايت) را درثانيه انتقال دهد.
براي اين که به سرعت بالاي بک‌بُن‌هاي مدرن پي ببريم کافي است آنرا با مودم‌هاي معمولي 56K مقايسه کنيم که 56000 هزار بايت را در ثانيه منتقل مي‌کنند.
امروزه شرکت‌هاي بسياري وجود دارند که بک‌بُن‌هاي با ظرفيت بالاي خود را دارند و به نقاط اتصال متفاوتي در سراسر جهان متصل‌اند. در اين حالت هر  کاربر اينترنتي، بدون توجه به موقعيت جغرافيايي‌اش و شرکتي که از آن براي اتصال به اينترنت استفاده مي‌کند مي‌تواند با هر کاربر ديگري در زمين به راحتي صحبت کند.
اينترنت موافقت‌نامه‌اي تو در تو و بسيار عظيم بين شرکت‌ها است تا به صورت مجاني با هم ارتباط برقرار کنند.


پروتکل اينترنتي: نشاني‌هاي IP
هر کامپيوتري در اينترنت يک شماره اختصاصي دارد که به آن نشاني IP ميگويند.
IP علامت اختصاري پروتکل اينترنتي ‌است؛ زباني که کامپيوترها به ‌وسيله آن با هم ارتباط برقرار مي‌کنند. يک پروتکل، راه از پيش تعريف شده‌اي است که هرگاه کسي مي‌خواهد از يک سرويس استفاده کند، از طريق آن وارد عمل مي‌شود.
اين «استفاده کننده» (کاربر) در اين جا مي‌تواند يک شخص حقيقي‌ و يا يک برنامه  مثل نرم افزارهاي  استفاده کننده از اينترنت باشد.
يک IP معمولا بدين شکل است:
38.113.162.42
ما انسان‌ها براي اينکه اين نشاني‌ها را راحت حفظ کنيم، آنها را به صورت بالا مي نويسي (که البته اين هم راحت نيست) اما کامپيوترها به صورت باينري يا با هم ارتباط برقرار مي‌کنند‌ و نشاني IP بالا به زبان باينري بدين شکل است:
100110.111001. 10100010. 101010
به عدد چهار بخشي موجود در IP اوکتتز(اوکتتز از ريشه عدد هشت يوناني گرفته شده است) گفته مي‌شود چون هر کدام از آنها در صورت تبديل به فرم باينري (دو دوئي) هشت موقعيت دارند. اگر اين موقعيت‌ها را به هم اضافه کنيم مي‌شود 32 و دليل اين که به نشاني‌هاي IP اعداد 32 بايتي مي‌گويند همين است.
از آن جا که هر کدام از اين موقعيت‌ها در سيستم باينري مي‌توانند دو حالت داشته باشند  (صفر يا يک)، تعداد نهايي حالات ترکيب آنها در اوکتتز، 232  يا  4,249,967,296تعداد منحصر به فرد است.
در ازاي تقريبا 4.3 ميليارد ترکيب محتمل، اعداد خاصي به عنوان نشاني‌هاي  ‌IP مشخص انتخاب شده‌اند.
براي نمونه، نشاني 0.0.0.0 براي شبکه‌هاي پيش‌فرض در نظر گرفته شده است و نشاني 255.255.255. 255 براي broadcastها.
اوکتتز‌ها به جز جدا کردن اعداد کار ديگري هم دارند. از آنها براي ساخت کلاس‌هايي از IP ها استفاده مي‌شود که مي‌توانند در موارد خاص تجاري، دولتي و ... استفاده شوند.
 اوکتتز‌ها به دو بخش نت(Net) و هاست(Host) تقسيم مي‌شوند.بخش نت هميشه اولين اوکتتز را در بر مي‌گيرد و از آن براي يشناسايي شبکه‌اي که کامپيوتر به آن تعلق دارد استفاده مي‌شود. هاست(که گاهي به آن Node هم گفته مي‌شود) کامپيوترهاي حقيقي را در شبکه مشخص مي‌کند. بخش هاست هميشه آخرين اوکتتز را در بر مي‌گيرد.


پروتکل اينترنت: سيستم نام دامنه
وقتي که اينترنت در دوران ابتدايي‌اش به سر مي‌برد، از تعداد کمي کامپيوتر که بوسيله مودم‌ها و خطوط تلفن با هم در ارتباط بودند، تشکيل شده بود.
در آن زمان براي اين که ارتباط بين دو کامپيوتر برقرار شود کاربران بايد IP  کامپيوتري را که مي‌خواستند با آن ارتباط برقرار کنند تهيه مي‌کردند. براي نمونه نشاني IP يک کامپيوتر 216.27.22.162 بود و کاربر براي برقراري ارتباط با آن بايد آن را تهيه مي‌کرد. در اوايل اين کار چندان سخت نبود اما با گسترش استفاده‌کنندگان اينترنت، تهيه IP ديگران ديگر غير ممکن شد.
اولين راه‌حل يک تکست فايل ساده بود که توسط مرکز اطلاعات شبکه‌ها تهيه شد و نام‌ها را به نشاني‌هاي IP هدايت مي‌کرد. به زودي اين فايل به قدري کند و ناکارآمد شد که نمي‌شد آن را مديريت کرد. در سال 1983، دانشگاه وييسکانسين سيستم نام‌ دامنه (DNS) را ابداع کرد که نام‌هاي تکست را به صورت خود‌کار به نشاني‌هاي IP  هدايت مي‌کرد.
در اين روش شما به جاي اين که IP يک سايت،‌ مثلا www.mobin-group. com  را حفظ کنيد تنها www.mobin-group. com را حفظ مي‌کنيد.


URL ؛ مکان‌نماي يکسان منبع (نشاني سايت)
وقتي که شما از اينترنت استفاده مي کنيد يا يک ميل مي‌فرستيد، از يک نام دامنه استفاده مي‌کنيد که اين کار را براي شما انجام مي‌دهد. براي نمونه نشاني http://www.mobin- group.com نام دامنه mobin-group. com را در بر دارد. همين نام دامنه در example@mobin- group.com هم وجود دارد. هر بار که ما از يک نام دامنه استفاده مي‌کنيم، از سرورهاي سيستم نام دامنه (DNS) استفاده مي‌کنيم که نام‌هاي دامنه قابل خواندن براي انسان را به IPهاي قابل فهم براي ماشين تبديل مي‌کند.



نام‌هاي دامنه سطح بالا که به آنها دامنه‌‌هاي سطح اول هم گفته مي‌شود اين‌ها هستند: .COM، .ORG ، .IR،  .NET ، .EDU و .GOV.
چند سايت معروف که از دامنه .COM استفاده مي‌کنند اين‌ها هستند:
• Google
• Yahoo
• Microsoft
هر نامي در دامنه سطح بالاي COM. بايد منحصر به فرد باشد. کلمه هميشگي سمت چپ مثل WWW ، نام ميزبان است که نام يک ماشين خاص (با يک IP خاص) را در يک دامنه مشخص مي‌کند.
يک دامنه داده شده مي‌تواند به صورت بالقوه نام ميليون‌ها هاست(ميزبان) را تا زماني که در آن منحصر به فرد هستند در بر بگيرد.
سرورهاي سيستم نام‌ دامنه(DNS)،  درخواست‌ها را از برنامه‌ها و ديگر سرورهاي نام‌ دريافت مي‌کنند تا نام‌هاي دامنه را به نشاني‌هاي IP تبديل کنند.
وقتي که يک درخواست به سرور سيستم نام‌دامنه وارد مي‌شود، سرور يکي از چهار کار زير را بر روي آن انجام مي‌دهد:
1- با يک نشاني IP به آن جواب مي‌دهد چون نشاني IP دامنه درخواست شده را مي‌داند.
2- با ديگر سرور‌هاي سيسم نام‌ دامنه تماس مي‌گيرد و سعي مي‌کند نشاني IP نام درخواست شده را پيدا کند. البته سرور شايد چندين بار اين کار را انجام دهد.
3- امکان دارد بگويد: من نشاني IP دامنه‌اي که شما خواسته‌ايد ندارم اما نشانيIP سرور ديگري را به شما مي‌دهم که نشاني‌هاي بيشتري از من مي‌داند.
4- يک پيغام ارور(Error) مي‌فرستد، چون دامنه درخواست شده يا وجود ندارد يا ديگر اعتبار ندارد.
براي درک اين پروسه بهتر است به اين نمونه توجه کنيد:
فرض کنيد شما نشاني www.mobin-group. com را در مرورگر خود تايپ مي‌کنيد. مرورگر براي يافتن نشاني IP به يک سرور  سيستم نام‌ دامنه(DNS) مراجعه مي‌کند. اين سرور هم جستجو را با تماس با يکي از روت سرور‌ها(سرورهاي اصلي)  آغاز مي‌کند.
روت سروها نشاني‌هاي IP تمام DNS سرورها را که با دامنه‌‌هاي سطح بالا(.COM  ،.NET  ،.IR  و... ) کار مي‌کنند دارند. سرور DNS شما از روت‌ سرور  www.mobin-group. com را مي‌خواهد. اگر روت سرور اين IP را نداشته باشد مي‌گويد:« من IP درخواست شما (www.mobin-group. com) را ندارم اما IP سرور دامنه‌‌هاي .IR را به شما مي‌دهم».
آن وقت سرور نام دامنه شما، يک درخواست به سرور  دي‌ان‌اس‌ .IR مي‌فرستد و از آن مي‌پرسد که آيا نشاني IP براي www.mobin-group. com مي‌شناسد يا نه. سرور DNS دامنه‌هاي IR، نشاني‌هاي IP سرور نامي را که با دامنه www.mobin-group. com در ارتباط‌ هستند مي‌شناسند، به همين خاطر درخواست شما را به آنها ارجاع مي‌دهد.
سرور نام شما سپس به سرور دي‌ان‌اس www.mobin-group. com  مراجعه مي‌کند و مي‌پرسد که آيا اين سرور DNS ، نشاني IP www.mobin-group. com را مي‌شناسد يا نه.
اين سرور قطعا نشاني IP مورد درخواست ما را دارد بنابر اين آن‌را به سرور DNS ما مي‌‌دهد. اين سرور هم آن را به مرورگر ما مي‌دهد و مرورگر براي دريافت يک صفحه وب از www.mobin-group. com به سرور مراجعه مي‌کند.
يکي از کليدهاي موفقيت در  انجام چنين کاري افزونگي تکرار و فراواني است. در هر سطح چندين سرور DNS وجود دارد و هر گاه يک درخواست به جواب نرسد چندين سرور ديگر براي رسيدن به جواب وجود دارد. کليد ديگر  cashing است.
وقتي که يک سرور  DNS يک درخواست را به جواب مي‌رساند، نشاني IP دريافت شده را ذخيره مي‌کند. و وقتي که يک درخواست دامنه .IR  را به يک روت سرور ارجاع مي‌دهد، نشاني IP سروري را که IP دامنه‌هاي .IR را دارد ذخيره مي‌کند تا دفعه بعد که دوباره درخواستي براي نشانيIP دامنه .IR دريافت کرد بدون واسطه روت سرور به همين سرور DNS مراجعه کند.
سرور DNS اين کار را مي‌تواند براي هر درخواست انجام دهد و cashing به آن اين اجازه را مي‌دهد که از جستجو‌هاي بي‌مورد دست بردارد.
سرورهاي DNS روزانه به ميلياردها درخواست پاسخ مي‌دهند و وجود آنها براي عملکرد روان اينترنت بسيار ضروري است.
اين حقيقت که اين مراکز اطلاعاتي بسيار گسترده و پراکنده به اين خوبي و البته به دور از چشم ما کار مي‌کنند، گواه طراحي بي‌نظير آنهاست.


کلاينت‌ها و سرورها
سرورها دسترسي يه اينترنت را براي ما ميسر مي‌کنند. تمام ماشين‌هاي موجود در اينترنت يا سرور هستند يا کلاينت. سرورها دستگاه هايي هستند که به ديگر ماشين‌ها سرويس ارائه مي‌دهند و ماشين‌هايي که از آنها براي برقراري ارتباط با سرورها استفاده مي‌شود کلاينت هستند.
در فضاي اينترنت، اين سرور‌هاي وب،‌ سرورهاي ايميل، سرورهاي FTP و ديگر سرورها هستند که نيازهاي ما براي ايجاد ارتباط  را برطرف مي‌کند.
وقتي که شما مي‌خواهيد به mobin-group. com/article- topic-1.html متصل مي‌شويد تا يک صفحه را بخوانيد، از يک کلاينت (کامپيوتري که پشت آن نشسته‌ايد) استفاده مي ‌کنيد.
در واقع ابتدا به سرور وب www.mobin-group. com دسترسي پيدا مي‌کنيد؛ ماشين سرور صفحه‌اي را که شما درخواست کرده‌ايد پيدا مي‌کند و برايتان مي‌فرستد. کلاينت‌هايي هم که به يک ماشين سرور متصل مي‌شوند همين کار را با يک منظور مشخص انجام مي‌هند؛ يعني درخواست‌هايشان را به يک نرم افزار مشخص سرور که در يک ماشين سرور فعال است هدايت مي‌کنند.
هر سرور يک نشاني IP ثابت دارد که به ندرت تغيير پيدا مي‌کند. در مقابل يک کامپيوتر خانگي که از طريق مودم شماره‌گيري مي‌کند هر بار که به ISP متصل مي‌شود يک نشاني IP دريافت مي‌کند.
اين IP تا هنگامي که شما به اينترنت وصل هستيد منحصراً در  اختيار شماست اما هر بار که به يک ISP متصل شويد، يک IP  جديد دريافت خواهيد کرد. بدين ترتيب ISP  به جاي اين که هر مشتري را با يک IP بشناسد، هر مودم را با يک IP مي‌شناسد.


پورت‌ها
وقتي‌ که يک کلاينت به وسيله يک پورت به يک سرويس متصل مي‌شود، از يک پروتکل مشخص استفاده مي‌کند. پروتکل‌ها معمولاً به صورت تکست هستند و به سادگي تعريف مي‌کنند که چگونه کلاينت‌ها و سرورها با هم ارتباط برقرار مي‌کنند. هر وب سرور در اينترنت پروتکل انتقال تکست‌هاي هايپر (HTTP) را مي‌شناسد.
اجزايي که طرز کارشان در اين گزارش معرفي شدند (شبکه‌ها، روتر‌ها [راهبان‌ها]، نقاط دسترسي شبکه[NAP]، سيستم نام‌‌هاي دامنه[DNS] و سرورهاي پرقدرت)، جيزهايي هستند که ما براي دسترسي به اينترنت به آنها نياز داريم.
نکته جالب در مورد آنها اين است که اين سيستم‌هاي عريض و طويل دسترسي ما به اينترنت را تنها در چند ميليونيوم ثانيه امکان‌پذير مي‌کنند.
اين اجزا در دنياي مدرن بسيار مهم هستند چرا که بدون آنها دسترسي به اينترنت ممکن نيست و دنياي بدون اينترنت هم براي بسياري از ما معنايي ندارد.



:: موضوعات مرتبط: , ,
:: بازدید از این مطلب : 1730
|
امتیاز مطلب : 47
|
تعداد امتیازدهندگان : 15
|
مجموع امتیاز : 15
تاریخ انتشار : پنج شنبه 12 خرداد 1390 | نظرات ()
نوشته شده توسط : سایت رسمی حسابداری و حسابرسی

● در سال ۱۹۹۰ ، ان اس اف نت* جای ارپانت را به عنوان ستون اصلی اینترنت گرفت . دیگر ارپانتی وجود نداشت .از ان موقع تا به حال کلمه " شبکه " به طور رسمی نمایانگر اینترنت شد.
در این سال اوّلین سرور وب* و کلاینت* ها در ازمایشگاه سرن ساخته شد. اولین موتور جستجو گر با نام آرچ ای برای پیدا کردن فایل های کامپیوتری در دانشگاه مک گیل ساخته شد.
در این سال اینترنت دارای ۳۰۰،۰۰۰ میزبان و ۱،۰۰۰ گروه خبری بود. ( در این زمان ۹۲ میلیون کامپیوتر در امریکا وجود داشت)
● در سال ۱۹۹۱ اینترنت فقط مخصوص ارتش و انستیتو های آموزشی بود و تجّار از آن محروم بودند.
در این سال ورلد بانک (بانک جهانی) آنلاین شد.
در این سال اف تی پی* ساخته شد برای آپلود* فایل ها در اینترنت شروع به کار کرد و در آزمایشگاه سرن (ژنو ، سوید) توسعه یافت. WWW تور جهان گستر و اچ تی تی پی* معرفی شد.
● در سال ۱۹۹۲ اینترنت دارای ۱ میلیون میزبان و ۴،۰۰۰ گروه خبری* بود.
در این سال ورونیکا (یک ابزار جستجو) و گوفر* (یک براوزر* اینترنت) آمدند.
همچنین اولین پخش رادیو و ویدیو راه افتاد.
در این سال ۵۰ وب سرور وجود داشت و کاربرن اینترنت ۲۵ میلیون تخمین زده شده اند و اینترنت ،بزرگ ترین شبکه پست الکترونیکی جهان شد.
● در سال ۱۹۹۳ وب حاوی ۲ میلیون میزبان و ۶۰۰ سایت اینترنتی شد.
در این سال نرم افزار مزایک* که یک براوزر اینترنت است ، پر طرفدار شد و در همان سال به نتسکیپ* تبدیل شد.
▪ استفاده از اینترنت در این سال:
ـ چت : %۶.۱۸
ـ ای میل :%۱۷.۹۱
ـ تحقیقات : %۴۸.۸۳
ـ داونلود : %۱۶.۸۴
ـ غیره : %۱۰.۲۳
● WWW در سال ۱۹۹۴ اینترنت حاوی ۱۴ میلیون کاربر بوده و ۳.۲ میلیون میزبان و ۳،۰۰۰ سایت ترافیک در ان اس اف نت (اینترنت) ۱۰ تریلیون بایت در ماه بوده است.
▪ دامنه های معروف :
com , edu , org , net , uk , de , au , ca
در این سال موتور جستجو یاهو و براوزر اپرا* نیز راه افتاد .
● WWW در سال ۱۹۹۵ حاوی ۶.۵ میلیون میزبان و ۱۰۰،۰۰۰ سایت بود. اسم دامنه* ها دیگر مجّانی نبود.
مایکرسافت نرم افزار اینترنت اکسپلرر* را وارد بازار کرد.
نت اسکیپ %۸۰ کاربران اینترنت را به چنگ آورده بود.
آمازون دات کام* در سیاتل توسط جفری بزس* باز شد.
● WWW در سال ۱۹۹۶ حاوی ۱۲.۸ میلیون سایت و ۰.۵ میلیون میزبان بود و ۱۵۰ کشور را تحت پوشش خود قرار داده بود.
در این سال ای بی* توسط پیر امیدیار به عنوان یک حراج اینترنتی شروع به کار کرد.
قیمت دامنه ها بالا رفت ، مثلاً تی وی دات کام به شرکت سی نت ۱۵،۰۰۰ $ فروخته شد.
لری پیج* و سرجری برین* موتور جستجو بکراب را راه انداختند که بعد ها به گوگل* تبدیل شد.
● در سال ۱۹۹۷ اینترنت حاوی ۱۹.۵ میلیون میزبان و ۱ میلیون سایت ووو و ۷۱،۰۰۰ گروه خبری بود.
خرید های اینترنتی بیشتر از ۹ میلیارد دلار در سال ۱۹۹۷ بوده است .
تنها ۹.۴ میلیون کودک امریکای آنلاین هستند.
شری ترکل ، جامعه شناس ام آی تی ، میگوید : اگر نقاشی ها و نوشته های خارج از اخلاق در اینترنت به اندازه کافی بد نیستند ، یک خطر دیگر برای کودکان وجود دارد ، شبکه پر شده از دروغ فریب و دست انداختن هاست .
▪ اروپا در سال ۱۹۹۷
در سال ۱۹۹۸ اینترنت حاوی ۳۶ میلیون !! میزبان بوده و ۲ میلیون اسم دامنه ثبت شده است. %۴۴ از ای میل ها دور انداختنی بودند.
در جالی که تلویزیون بعد از ۱۳ سال ، ۵۰ میلیون تماشاچی به دست آورد اینترنت همین مقدار کاربر را در تنها ۴ سال به دست آورد.
● در سال ۱۹۹۹، ۴ میلیون اسم دامنه ثبت شده بود و ترافیک اینترنت هر ۱۰۰ روز دو برابر می شد در این سال ویروس ملیسا ۱۰۰،۰۰۰ ایمیل را تحت تأثیر قرار داد! و $۸۰ میلیون خسارت به بار آورد. در این سال ۲۰۰ میلیون کاربر اینترنت وجود داشت.
● در سال ۲۰۰۰، ۱۰ میلیون اسم دامنه ثبت شد و تعداد کاربران اینترنت به ۳۰۰ میلیون نفر رسید. در حالی که الان در سال ۲۰۰۵ اینترنت ۱ بیلیون کاربر دارد.
۵۶ کشور روی شبکه بوده اند و تعداد کاربران آنها از این قرار است:
▪ ۱۱۰،۸۲۵،۰۰۰ امریکا
▪ ۱۸،۱۵۶،۰۰۰ ژاپن
▪ ۱۳،۹۷۵،۰۰۰ انگلیس
● در سال ۲۰۰۱ اینترنت حاوی ۳۰ میلیون میزبان و ۱۱۰میلیون وب سایت بوده است .



:: موضوعات مرتبط: , ,
:: بازدید از این مطلب : 1666
|
امتیاز مطلب : 36
|
تعداد امتیازدهندگان : 14
|
مجموع امتیاز : 14
تاریخ انتشار : پنج شنبه 12 خرداد 1390 | نظرات ()
نوشته شده توسط : سایت رسمی حسابداری و حسابرسی

اینترنت نتیجهٔ افکار و رویاهای عده ای  است که بر ارزش بالقوه کارآیی کامپیوتر در رد و بدل کردن اطلاعات تحقیقاتی و توسعه دانش در زمینه‌های اجتماعی، صنعتی و نظامی  از سالهای دهه ۱۹۶۰   آگاهی داشتند. در سال ۱۹۶۲ جی. سی. ای. لیکلیدر در دانشگاه ‌ام . آی. تی.(M.I.T) نخستین کسی بود که یک شبکهٔ اینترنتی را ارائه داد و در اواخر سال ۱۹۶۲ به آژانس پروژه‌های پیشرفته تحقیقا تی و دفاعی برای توسعه دادن اینترنت، دارپا DARPA))، نقل مکان کرد. لئونارد کلاین راک، از ام. آ ی . تی. و بعد عضو یو. سی. ا ل. ای (.U.C.L.A) فرضیه ارسال داده‌ها  (packets)که اساس ارتباط اینترنتی است را ارائه داد.

در سال ۱۹۶۵، لورنس رابرت از دانشگاه ام. آ ی. تی. یک کامپیوتر در ماساچوست را از طریق خط تلفنی به یک کامپیوتر در کالیفرنیا متصل کرد. این کار امکان پذیر بودن ایجاد یک شبکه‌ ارتباطی را ثابت کرد ولی در عین حال نشان داد که مدار مخابراتی، برای اتصال شبکه‌های کا مپیوتری ناکافی است. او نظریه ارسال داده‌های کلا ین راک را ثابت کرد. رابرتس در سال ۱۹۶۶ به دارپا منتقل شد و نقشه ای  را برای آرپانت (ARPANET) گسترش داد. این افراد و افراد دیگری که در این مقاله نا شناخته خواهند بود  بنیا ن گزاران واقعی اینترنت هستند. نطفه اولیه اینترنت که پیش از این به عنوان آرپانت شناخته میشد در سال ۱۹۶۹ تحت قراردادی توسط آژانس پروژه‌های پیشرفتهٔ تحقیقاتی آرپا (ARPA) به وجود آمد و هسته تشکیل دهنده آن چهار کامپیوتر در چهار دانشگاه مختلف بود که یو.سی.ال.ای. ، استانفورد، یو.سی.اس.بی‌. و دانشگاه یوتا را به هم وصل کرد.

در دسامبر ۱۹۶۹، قراردادی به وسیلهٔ بی‌. بی‌. ان. در کمبریج و زیر نظر باب کان بسته شدکه به موجب آن تا ژوئن سال ۱۹۷۰ ام. آی. تی، هاروارد، بی‌. بی‌. ان. و شرکت توسعه‌ ای سیستم‌ها (اس. دی.سی.) در سانتا مونیکا به اینترنت متصل شدند. تا ژانویه سال ۱۹۷۱ استنفورد، لابراتوار لینکلن در ام. آی.تی،  کارنگی ملون، و کیس وسترن ریزرو  به این شبکه متصل شدند. در ظرف چندین ماه، ناسا، مایتر، بوروس ، و دانشگاه ایلینوی به شبکه اضافه شدند و بعد ها سازمان‌های بسیار دیگری به این مجموعه اضافه شد.

اینترنت طوری طرح ریزی و ساخته شده بود که میتوانست ارتباط بین شبکه‌ها را حتی اگر بعضی از مکان‌های کامپیوتری تحت حملهٔ بمب اتمی قرار میگرفتند، حفظ کند. به این ترتیب که اگر مسیر‌ مستقیمی برای برقراری ارتباط بین کامپیوتر‌ها در دسترس نبود، کامپیوترها می توانستند از طریق مسیرهای ثانوی با هم ارتباط بر قرار کنند. اینترنت ابتدا از سوی متخصصین کامپیوتر، مهندسان، دانشمندان، و کتاب داران در کتابخانه ها مورد استفاده قرار می گرفت. کامپیوتر وسیلهٔ ای نبود که مردم بتوانند به راحتی از آن استفاده کنند. در آن زمان کامپیوتر‌های شخصی در دفاتر و منازل وجود نداشتند و حتی کسی پیدا نمی‌شد که بتواند از چگونگی کاربرد آنها سر در آورد. متخصصین کامپیوتر، مهندسان، دانشمندان و کتاب داران باید کار کردن با سیستم پیچیدهٔ کامپیوتری را یاد میگرفتند.

در سال ۱۹۷۲ ایمیل در آرپانت به وسیلهٔ ری تاملینسون (Ray Tomlinson) در بی. بی‌. ان. درست شد. او از علامت @ که یکی از علامت‌های در دسترس روی ماشین تله تایپ بود استفاده کرد تا اسم و آدرس استفاده کننده اینترنت را به یکدیگر ربط دهد.

در سال ۱۹۷۲ زبان قراردادی تل نت نوشته شد و امکان دستیابی به کامپیوتر از راه دور فراهم شد. این سند  نخست به عنوان درخواست  Request for Comments-RFC منتشر شد. درخواست برای کامنت وسیله ای است برای تشریک مساعی بر روی پروژه های جمعی.  قرار داد اف. تی. پی‌، انتقال پرونده  بین دو کامپیوتر یا دو سایت کامپیوتری ‌را  ممکن ساخت و سندش در سال ۱۹۷۳ منتشر شد و از آن در دسترس هرکس که قرارداد نامه اف. تی. پی را امضا میکرد قرار میگرفت.

در اواخر دهه ۱۹۶۰ کتابداران شروع به اتوماتیزه کردن و در شبکه قرار دادن فهرست‌های خود به طور مستقل از آرپا کردند. کتابخانه مرکزی اوهایو در سال‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ رهبری کل کتابخانه‌های اوهایو را بر عهده گرفت. در اواسط سال ۱۹۷۰، شرکای بیشتری از نیواینگلند گرفته تا ایالات غربی و مرکزی آمریکا به اوهایو پیوستند و یک شبکه ملی و بعد جهانی به وجود آوردند. کاتالوگ‌ها و فهرست‌های کامپیوتری کتابها که در اوایل کار مورد اسقبال  مردم  قرار نگرفته بود،  نخست از طریق تل نت، بر روی یک مدل مخصوصی از آی. بی‌.‌ام به اسم تی. ان. ۳۲۷۰، و  سپس از طریق شبکه اینترنتی در دسترس عموم قرار گرفتند.

از همان اوایل بوجود آمدن شبکه های اولیه اینترنتی، وجود یک سلسله قراردادها و استانداردهایی که بتواند امکانات جدیدی برای توسعه اینترنت را بوجود آورده و تسهیلاتی برای ارتباط برقرار کردن بین سیستم های مختلف فراهم آورد آشکار شد. در سالهای هفتاد میلادی، یکی از قراردادهای پیشنهادی ناظر بر نقل و انتقال بسته های اطلاعاتی به نام TCP/IP تدوین شد. معماری TCP/IP توسط باب کان Bob Kahn در B.B.N و بعد‌ها توسط وینت سرف  Vint serfو افراد دیگری توسعه پیدا کرد. در سال ۱۹۸۰در وزارت دفاع آمریکا نسخه کنترل شبکه ای، جای خود را به TCP/IP داد و در سال ۱۹۸۳، TCP/IP استفاده جهانی پیدا کرد.
در لابراتور‌های بل Bell نسخهٔ کپی یونیکس به یونیکس (UUCP) اختراع شد. در سال ۱۹۷۹، Usenet بر پایه UUCP شروع به کار کرد. گروه‌های خبر در اینترنت که به کاربران اجازه گفتگو و تشریک مساعی می داد تا بر روی یک موضوع تبادل نظر می کنند، وسیله‌ای برای ردو بدل اطلاعات در دنیا شدند. با وجود اینکه Usenet برای انتقال اطلاعات از TCP/IP استفاده نمیکند و به عنوان قسمتی از اینترنت شناخته نمی ‌شود، سیستم‌های یونیکس را در دنیا به هم وصل میکرد و سایت‌های اینترنتی از دسترس بودن این گروه‌های خبری استفاده میبردند و این مساله برای  ساختن شبکه های اجتماعی در اینترنت مهم بود. 
 به همین منوال بیت نت(Bitnet)  پردازنده‌های اصلی IBM  را در مراکز آموزشی و دانشگاه ها در تمام دنیا به هم وصل کرد و سرویس ایمیل را در سال ۱۹۸۱ شروع کرد. نرم افزار لیست سرو(Listserv)  برای ارتباط شبکه‌ای توسعه پیدا کرد. در عین حال بمنظور تسهیل ارتباط بین بیت نت و اینترنت تکنولوژی دروازه Gateway توسعه پیدا کرد و به این ترتیب امکان ردو بدل ایمیل به وجود آمد. لیست سرو و فرم‌های دیگری از ایمیل که یک عنصر اصلی دیگر در شبکه ارتباطی بودند ساخته شدند. 
 در سال ۱۹۸۶، بنیاد علوم جهانی (NSF) برروی تکنولوژی NSFNet سرمایه گذاری کرد. این بنیاد برای یک دهه عهده دار NSFNet شد و مقرراتی برای استفاده‌های غیر انتفاعی دولتی و تحقیقی به ثبت رساند. وقتی که دستورالعمل‌ها (پروتکل) برای ایمیل در زبان انتقال پرونده های الکترونیک یا اف تی پی (FTP) و تل نت (Telnet) استاندارد شدند، برای کاربران بالقوه ای که با الزامات تکنولوژی جدید آشنایی نداشتند یادگیری استفاده از شبکه ها آسان تر شد. در مقایسه با استانداردهای امروزی، بیست سال پیش استفاده از شبکه اینترنتی آسان نبود ولی استفاده از شبکه برای بسیاری از مردم به خصوص دانشجویان دانشگاه‌ها آسان تر شده بود.  بخش‌های دیگری دانشگاهی نظیر کتابخانه ها، بخش‌های کامپیوتری، فیزیک و مهندسی‌، راه‌هایی را برای استفاده از شبکه‌های کامپیوتر ی با هدف ارتباط با همکارانشان در دنیا و برای ردوبدل کردن پرونده‌ها و اطلاعات پیدا کردند. 
 قبلا به دلیل اینکه شمارهٔ سایت‌های اینترنتی کم بود، جستجو و دستیابی به اطلاعات مورد علاقه برای عموم آسانر بود. اما به مرور زمان به خاطر اینکه دانشگاه ها، سازمان‌ها و کتابخانه‌های بیشتری به اینترنت متصل شدند، این امر سخت تر شد و احتیاج به ابزار و وسیله‌های بیشتری بود تا اطلاعات در مورد دسترس را در فهرست های منظم و قابل استفاده جای دهد. 
 در سال ۱۹۸۹، نخستین تلاش برای فهرست دادن به اطلاعات اینترنتی، غیر از فهرست کردن کتابخانه‌ها به وسیلهٔ پیتر دوچPeter Deutsch و همکارانش در دانشگاه مک گیل(Mc Gill) در مانترآل کانادا با به وجود آوردن یک سیستم بایگانی در سایت FTP به اسم آرچی(Archie) انجام گرفت. این نرم افزار به طور متناوب به همهٔ سایت‌های FTP موجود دسترسی پیدا میکرد بطوریکه یک فهرست قابل جستجو به وجود ‌‌آورد. دستورالعمل برای جستجو در آرچی از یونیکس سرچشمه گرفت و برای رسیدن به هدف به اطلاعاتی از یونیکس لازم بود تا از آرچی با آخرین ظرفیتش برای این کار استفاده شود. 
 در همین زمان، بروستر کال Brewster Kahle که در شرکت ماشین‌های متفکر کار میکرد، وایس WAISَ را ارائه داد که میتوانست یک متن کاملی از پایگاه اطلاعاتی را فهرست بدهد و به جستجوی فایل‌های مورد درخواست امکان می داد. این امر باعث شد تا به سرعت نسخه‌های متفاوتی با درجات مختلفی از پیچیدگی و توانایی توسعه پیدا کردند و ساده‌ترین اینها در دسترس عموم قرار گرفت. در اوج این حرکت، ماشین‌ها و دستگاه های هوشمند به ۶۰۰ پایگاه اطلاعاتی در نقاط مختلف دنیا متصل شدند و همگی به وسیلهٔ وایس فهرست داده میشدند. این اطلاعات، در یک دستگاه کاملUSENET در قسمت سوالات پرسیده شده مکرر و نسخه‌های کاری کاغذی مانندRFC به وسیلهٔ برنامه‌هایی که استاندارد های اینترنت را توسعه میدهند قرار گرفتند. این نسخه ها مانند آرچی قابل فهم نبودند و احتیاج به تلاش زیادی برای یادگیری داشتند تا بتوانند به خوبی استفاده شوند. 
 پیتر اسکاتPeter Scott از دانشگاه سسکتچون Saskatchewan به ضرورت فراهم کردن اطلاعات درباره تمام فهرستهای کتاب خانه‌ها و همچنین اطلاعات دیگر موجود در شبکه پی برد و آن ها را در کاتالوگ هایتل نت Hytelnet جمع آوری کرد. این عمل یک مکان مشخص برای دسترسی به فهرست کتابخانه‌ها و بقیه اطلاعات قابل دسترسی با تل نت و چگونگی استفاده از آنها را به وجود آورد. پیتر اسکات این اطلاعات را برای سالها نگهداری کرد و در سال ۱۹۹۷ به اطلاعات شبکه‌ای با اضافه کردن HyWebCat فهرست داد. 
 در سال ۱۹۹۱، دانشگاه مینه سوتا، اولین مدل استفاده ساده اینترنتی‌ را گسترش داد. دانشگاه مینه سوتا سعی‌ کرد تا یک فهرست ساده برای دستیابی به پرونده های الکترونیکی (فایل) و اطلاعات موجود از طریق یک شبکه داخلی را به وجود آورد. مذاکراتی بین طرفدارن سیستم مرکزی و کسانی‌ که میخواستند سیستم‌های کوچکتر اطلاعاتی را ارائه دهند به وجود آمد. در ابتدا طرفداران سیستم مرکزی مباحثه را بردند ولی‌ وقتی‌ طرفداران سیستم‌های کوچکتر اعلام کردند که میتوانند یک نمونهٔ اولیه آزمایشی ارائه دهند، به آنها اجازه داده شد تا سیستم خود را به آزمایش بگذارند. 
 سیستم اینترنتی به اسم گوفر (Gopher) که از آرم لاکپشت طلایی دانشگاه مینه سوتا اقتباس شده بود شروع به کار کرد. طرز کار با سیستم گوفر به این ترتیب بود که برای انتخاب فهرست مورد نظر روی یک شماره کلیک میشد و یک کلمه تایپ میشد. زمانی‌ که دانشگاه نوادا در رینو سیستم جستجوگر فهرستی ورونیکا را توسعه داد، قابلیت استفاده از گوفر تسهیل پیدا کرد. 
 نام ورونیکا از حروف اول VERONICA - Very Easy Rodent Oriented Nationwide Index to Computerized Archives الهام گرفته شده بود. یک بسته الکترونیکی به نام عنکبوت به طرف فهرست گوفر می ‌‌خزید و شاخه‌های اطلاعاتی مختلف را جمع آوری و بعد به هم وصل میکرد. نرم افزار ورونیکا به حدی مشهور شده بود که ترافیک الکترونیکی در شبکه ها را به طرز فاحشی افزایش داد، و با وجود اینکه سایتهای  بسیاری با استفاده از ورونیکا توسعه پیدا کرده بودند، ولی بازهم متصل شدن به ورونیکا هنوز دشوار بود. بعد‌ها نرم افزار فهرستی متشابهی به اسم جاگ هد (JugHead) برای سایتها‌ توسعه پیدا کرد. 
 در سال ۱۹۸۹ یک اتفاق مهم دیگری در ساده ساختن اینترنت اتفاق افتاد. در کرن Cern، که یک لابراتور فیزیک هسته‌ای در اروپا است، شخصی‌ به نام تیم بی لی Tim B Lee و همکارانش روش جدیدی برای توزیع اطلاعات پیشنهاد کردند. این قرارداد در سال ۱۹۹۱ شبکه پهناور جهانی ‌(world wide web) نامیده شد که پایه و اساس نمایشی سایتهای اینترنتی که متن یک لینک را به متن دیگر وصل میکنند است. هر بار که یک نفر  لینکی را برای خواندن باز می‌کند، این سیستم مورد استفاده قرار می گیرد. با اینکه درست کردن این سیستم قبل از گوفر شروع شده بود، مدت بیشتری طول کشید تا توسعه پیدا کند. 
 توسعه براوزر تصویری به اسم موزایک توسط مارک اندریسن (Marc Andreseen)و همکارانش در مرکز جهانی‌ کامپیوتر کاربردی قرار داد بالا را اعتلا بخشید. بعد‌ها اندریسن، مغز متفکر پنهانی کمپانی نت اسکیپ (Net Scape) شد که پیش از اینترنت اکسپلورر (Internet Explorer) شرکت میکروسافت موفق‌ترین برا وزر و سرور تصویری بود  را گسترش داد. 
 از آنجا که  بودجه اینترنت از طرف دولت تامین میشد، استفاده از اینترنت محدود به تحقیق، تدریس، و استفاده‌های دولتی بود. استفاده‌های تجاری از اینترنت مگر اینکه هدف‌های تحقیقی و تدریسی داشتند، ممنوع بود. این روش تا اوایل سال ۱۹۹۰ زمانی‌ که شبکه‌های تجاری مستقل شروع به کار کردند، ادامه پیدا کرد. بعد‌ها اطلاعات میتوانستند از یک مرکز تجاری از یک طرف کشور به مرکز تجاری دیگری در نقطه دیگری از کشور بدون ا نظر دولت ، منتقل شوند. 
 دلفی ‌(Delphi) اولین نرم افزار تجاری در جهان بود که دستیابی به اینترنت را برای مشترکانش با در دسترس قرار دادن آدرس ایمیل و سرویس اینترنتی کامل در نوامبر ۱۹۹۲ فراهم ساخت. در ماه مه سال ۱۹۹۵ وقتی‌ بنیاد جهانی‌ علوم از زیر حمایت اینترنت خارج شد و اینترنت به شبکه‌های تجاری متکی شد، محدودیت تجاری از اینترنت خاتمه پیدا کرد و شرکت هایی نظیر AOL و Prodigy, Compuserve به وجود آمدند. از آنجا که استفاده تجاری از اینترنت رفته رفته گسترش پیدا کرد و جلو تر موسسات آموزشی برای استفاده از اینترنت پول پرداخت میکردند، عدم حمایت و ضمانت بنیاد جهانی‌ علوم از اینترنت تاثیر محسوسی در هزینه اینترنت نداشت. 
 امروزه بنیاد جهانی‌ علوم از اینترنت برای استفاده در سازمان‌های فرهنگی‌ و در دانشگاه ها، مدارس و کتابخانه‌های دولتی و سازمان‌های تحقیقی حمایت می‌کند و این امر باعث افزایش استفاده کنندگان از اینترنت شده است. ورود همه جانبه ‌ مایکروسافت به بازار های مرورگر (براوزر)، سرور، و سرویس اینترنتی حرکت به طرف استفاده تجاری از اینترنت را تکمیل کرد. 
 ارائه ویندوز -۹۸ در ماه ژوئن ۱۹۹۸ همراه با مرورگر میکروسافت به روی کامپیوتر ، قصد بیل گیتس برای سرمایه گذاری در رشد دادن اینترنت را آشکار کرد. در این زمان پیشرفت هنگفت اینترنت که کسب و تجارت را وارد عرصه اینترنت کرده است، نیاز به پیداکردن مدل‌های مناسب اقتصادی را اشکارتر کرده است. سرویس‌های رایگان  که به وسیله تبلیغات حمایت میشوند، موقتا یک مقدار از هزینه اینترنت را به سود مشتری کاهش داده اند. سرویس‌هایی‌ مانند دلفی ‌(Delphi)، صفحه‌های شبکه‌ای مجانی‌ و اتاق‌های گفتگو را برای به وجود آوردن مجتمع‌های اینترنتی ارائه داده اند. 
 فروش کامپیوتری محصولاتی از قبیل کتاب، موزیک، و کامپیوتر به سرعت افزایش پیدا کردند ولی‌ سود ناشی‌ از فروش این محصولات هنوز به اندازه کافی سودمند نیست زیرا قیمت‌ها به آسانی در کامپیوتر مقایسه میشوند و همهٔ سایتها قابل اطمینان نیستند. 
 مدل‌های تجارتی که هر محصولی را برای هر سلیقه و نیازی را ارائه میدهند و همچنین حراجی ها، مدل‌های تجاری موفقی در اینترنت هستند. 
 اتصال تایم وارنرTime Warner به AOL بزرگترین ادغام اینترنتی در تاریخ بود که رشد تجارت اینترنتی را آشکار کرد. مسیر کنونی اینترنت به طرف توسعه سریع تر اتصال به اینترنت حرکت می‌کند.  

تا چند سال پیش مودم‌ها K56 و تهیه کنندگانی که این مودم‌ها را حمایت میکردد رواج داشت. سپس تکنولوژی دی اس ال جای مودم ها را گرفت بطوریکه اکنو در جوامع غربی ارتباط از طریق مودم کاملا از دور خارج شده و دی اس ال و کابل رواج دارد. مودم از سرعت  کافی‌ برای انتقال فایل‌های صوتی و تصویری با کیفیت عالی‌ برخوردار نیست. در عین حال، با همه گیر شدن دی اس ال و کابل، تکنولوژی  فایوس ( FIOS ) نیز در حال گسترش است. در تکنولوژی فایوس، بسته های اطلاعاتی بر ر وی امواج نور سوار شده و با سرعت نور منتقل می شوند.  

اینترنت بی‌ سیم در چند سال گذشته به سرعت رشد کرده است و مسافران به دنبال مکان‌هایی‌ برای اقامت میگردند که از تکنولوژی وای‌فای ‌ Wi-Fi برخوردارند تا بتوانند وقتی که از خانه دور هستند با سرعت بالا به اینترنت متصل شوند. بسیاری از فرودگاه ها، قهوه خانه ها، و هتل‌ها سرویس اینترنتی را به طور مجانی‌ برای مردم فراهم می‌‌کنند. رشد بعدی اینترنت، حرکت به طرف دستیابی به یک سیستم اینترنتی بی‌ سیم جهانی‌ است به طوری که در هر مکانی از دنیا قابل دستیابی باشد. مساله دیگری که بر روی کار طراحان اینترنتی تاثیر هنگفتی گذاشته است رشد وسیله‌های کوچک تری از قبیل تلفن های همرا، بلک بری، آیفون و آی پد است که همگی به اینترنت وصل میشوند. 
 صفحه‌های کوچک تر، کامپیوتر‌های شخصی‌ جیبی‌، تلفن‌های هوشمند، بازی‌های کامپیوتری و حتی جی پی‌ اس اکنون میتوانند به شبکه اینترنتی وصل شوند و اطلاعات مورد نیاز هر کاربری را در دسترس وی قرار دهند.



:: موضوعات مرتبط: , ,
:: بازدید از این مطلب : 1782
|
امتیاز مطلب : 22
|
تعداد امتیازدهندگان : 7
|
مجموع امتیاز : 7
تاریخ انتشار : پنج شنبه 12 خرداد 1390 | نظرات ()
نوشته شده توسط : سایت رسمی حسابداری و حسابرسی

اینترنت چیست ؟

 اينترنت، در ساده ترين تعريف، عبارتست از کامپيوترهايي که در سراسر دنيا به هم متصل هستند، شبکه ای که اين کامپيوترها را به يکديگر متصل می سازد، و متدهای انتقال اطلاعات روی اين شبکه.

منشاء اينترنت را می توان در سالهای جنگ سرد يافت، زمانی که احتمال شروع يک جنگ  هسته ای بين ايالات متحده و اتحاد جماهير شوروی کاملا وجود داشت. در آن سالها وزارت دفاع آمريکا بدنبال يک سيستم مخابراتی  بود که بتواند حتی در مقابل ضربات يک جنگ اتمی دوام آورد و از هم نپاشد.

اين پروژه که Arpanet نام گرفت، در سال 1968 شروع شد. اين شبکه در اولين قدم (محکم) خود چهار کامپيوتر را در نقاط مختلف آمريکا به هم متصل کرد. خوب، اين اقدام در آن سال ها بسيار فوق العاده بود .

بزودی معلوم شد که چنين شبکه ای بطور بالقوه دارای توانائيهای بسيار بيشتری از آنچه مسئولان وزارت دفاع در تصور داشتند، است. تبادل اطلاعات علمی و مهندسي از اين نمونه بود.

همچنين معلوم شد که يک شبکه واحد هرگز نمی تواند به هدفی که برای آن در نظر گرفته شده بود (توانايی مقاومت در مقابل ضربه هسته ای) دست يابد. به جای آن تصميم گرفته شد تا شبکه های موجود به هم متصل شوند و به عبارت ديگر شبکه ای از شبکه ها ساخت شود. نام اينترنت هم از همين جا نشات گرفت. اينترنت اوليه فقط دانشگاهها و مراکز تحقيقاتی را به هم متصل می کرد و چون تحت کنترل دولت قرار داشت افراد و شرکتهای خصوصی راهی به آن نداشتند.

اين وضع تا سال 1991 ادامه داشت، اما از اين تاريخ اوضاع بسرعت دگرگون شد. در اين سال بنياد ملی علوم (NSF)، که بزرگترين تامين کننده مالی  اينترنت بود، سرمايه خود را از آن خارج کرد و اينترنت را بر روی شرکتهای تجاری گشود. و بزودی سيل خروشانی ، که امروز آنرا می شناسيم تبديل شد، و شروع اين رشد انفجاری با شبکه تارعنکبوتی جهانی (وب) همراه بود.

اينترنت يک چيز مستقل نيست که ديگران کامپيوترهايشان را به آن متصل کنند. بلکه اينترنت خود حاصل بهم پيوستن اين کامپيوترهاست. در واقع وقتی به کامپيوترهای يک سرويس دهنده اينترنت (ISP) متصل می شويد، کامپيوتر شما هم جزئی از اينترنت می شود.

اينترنت به انواع بسيار گوناگونی از سرويس های مخابراتی ، از خطوط ساده تلفنی گرفته تا کابل های نوری پر سرعت و کانال های ماهواره ای، متکی  است. اگر اين کانال های مخابراتی را بزرگراه اينترنت بدانيم، مسيرياب ها (routers )  کامپيوترهايی که بر انتقال اطلاعات بين نقاط مختلف نظارت می  کنند، پليس های راهنمايی آن هستند.

 الف- وب  (Web) چيست ؟

وب عبارتست از تمام اطلاعات بهم پيوسته روی اينترنت.

شبکه تار عنکبوتی جهانی (وب) مدتها پس از اينترنت پا به عرصه وجود گذاشت. کاربرد اوليه اينترنت اساساً برای تبادل اطلاعات و پست الکترونيک بود. تولد وب به سالهای 1989 تا 1991 و به کارهای دانشمندی به نام تيم برنزی - لی در آزمايشگاه اروپايی فيزيک ذرات (CERN)  در سوئيس بر می گردد.

انگيزه وی برای طراحی اين استاندارد اين بود که اطلاعاتی که افراد نياز دارند در سندها و فايل هايی در کامپيوترهای مختلف ذخيره شده است تقريباً در تمام اين اسناد ارجاعاتی به سندهای ديگر وجود دارد، در آن سند هم ارجاعاتی به سندهای ديگر هست و الی آخر...

اين مفهوم که به ابر لينک (Hyper Link) معروف شد، سنگ بنای شبکه تار عنکبوتی جهانی يا وب است.

  ب- تاريخچه اينترنت در جهان

1958- آيزنهاور رئيس جمهور وقت آمريکا دستور اختصاص رديفی در بودجه نيروی هوايی آمريکا جهت تاسيس ARPA (آژانس تحقيقاتی پيشرفته) را صادر نمود.

1961 - کلينراک پروفسور علوم کامپيوتر در دانشگاه  UCLA، اولين مقاله را تحت عنوان "جريان اطلاعات در شبکه هاي بزرگ ارتباطي"  نوشت.

1962- اولين مقاله در مورد مفهوم اينترنت تحت عنوان «ارتباط کامپـيوترهای روی شبـکه» تـوسـط کلارک و ليکلايدر نوشه شد.

1964- باران اولين مقاله را تحت عنوان «شبکه های ارتباطی توزيع شده» نوشت.

1965- آزمايش اولين شبکه ساخته شده بوسيله Larry Roberts در آزمايشگاه ايالتی MIT: دو کامپيوتر با استفاده از تکنولوژی Packet switching با يکديگر ارتباط برقرار کردند.

1966- پروژه ARPA به سرپرستی لاری رابرتز آغاز شد.

1972- اولين برنامه های استفاده از e-mail بوسيله رای تاميلسون برای ARPA نوشته شد و علامت @ (at) به معنای «در»  انتخاب شد.

1974- اولين طراحی های پروتکل TCP توسط کرف و کان منتشر گرديد.

1976- ملکه اليزابت دوم يک e-mail فرستاد.

1978-  به TCP و TCP/ IP تقسيم شد.

1979- کميته کنترل پيکره بندی اينترنت (ICCB) را تاسيس نمود.

1980- سيستم های ARPANET به دليل وجود يک ويروس در پيام های الکترونيکی از کار افتاد.

1982- پروتکل TCP/IP، بعنوان استاندارد مورد استفاده وزارت دفاع آمريکا تعيين شد.

1983- Domain Name System) DNS ) ابداع گريد و پسوندهای net,.org,.mil,.com,.gov .edu,.int بوجود آمدند.

1985- "Symbolic.com"بعنوان اولين Domain ثبت شد.

1986- 50000 ميزبان در اينترنت حضور دارند. ارتباط e-mail بين آلمان و چين برقرار شد.

1988- گفتگوی مبتنی بر اينترنت (IRC ) تعريف و تدوين گرديد.

1989- در اين سال 000 /100 ميزبان در اينترنت قرار دارند.

1990- اولين سرويس تجاری اينترنت از طريق خطوط تلفن راه اندازی شد. شبکه ARPAnet به کار خود خاتمه داد- «تيم برنرزلی » سيستم جهانی web) www) را ابداع نمود. سيستم Gopher ارايه شد.

1992 - جستجو در اينترنت بوسيله آرمورپولی ابداع گرديد- جامعه اينترنت در ژانويه اين سال آغاز به کار کرد- تعداد ميزبانها به يک ميليون افزايش يافت.

1993- مرورگر موزاييک در دانشگاه Illinois ايجاد شد که بعدها نت اسکيپ بر اساس آن طراحی شد- کرم های جديد اينترنتی شيوع بيشتری پيدا کرد.

1994- اينترنت 25 ساله شد- ميکروسافت شروع به طراحی يک مرورگر Web برای ويندوز 95 نمود. فروشگاهها نيز به اينترنت متصل شدند. در اين سال FTP و www به ترتيب به کاربردترين پروتکل های اينترنت بودند.

1995- شرکت Microsystems Sun، جاوا را ارايه کرد- در اين سال Real Audio گسترش پيدا کرد- ثبت نام Domain از حالت رايگان خارج شد و 50 دلار هزينه ثبت ساليانه تعيين گريد- دايره مبارزه با مواد مخدر آمريکا برای اولين بار در اينترنت استراق سمع نمود.

1996- نام "TV.com" به مبلغ 000 /15 دلار به CNET فروخته شد. ميکروسافت و نت اسکيپ دو رقيب اصلی در عرصه توليد مرورگر شدند- تلفن اينترنتی جهانی شد- نخست وزير مالزی، ماهاتير محمد به مدت 10 دقيقه از طريق اينترنت با ياسر عرفات و رئيس جمهور فيليپين گفتگو کرد- کليه Domain هايی که بدون پرداخت هزينه قبلا ثبت گرديده بودند، حذف شدند.

1997- نام "business.com" به مبلغ 000 /150 دلار فروخته شد. تعداد نام سايت ها در پايگاه جستجوی whois از مرز 000 /100 گذشت.

1998- 2ميليون نام در Network Soloutions ثبت گرديد- وزارت اقتصاد آمريکا پيشنهاد داد DNS از مالکيت دولتی خـارج شـده و بـه بـخـش خصوصی واگذار شود.

1999- شرکت American On Line) AOL)، نت اسکيپ را خريد- مايکروسافت و نت اسکيپ تقريبا 100% بازار مرورگرها را در اختيار گرفتند- Napster بوجود آمد- بدين ترتيب و با ايجاد امکان Share کردن فايلها، جنگ کپي رايت در جهان موسيقی بالا گرفت- در اين سال برخی شرکتهای سرويس دهنده اينترنت به کاربری که قرارداد اشتراک طولانی مدت امضا می کرد، کامپيوتر مجانی هديه می کردند.

 پ- تاريخچه اينترنت در ايران

 بدون شک آغاز ارتباط با شبکه اينترنت در ايران همواره نام مرکز تحقيقات فيزيک نظری و رياضيات را به ياد می آورد. مرکز تحقيقات فيزيک نظری و رياضيات که در سال 1369 بعنوان نماينده ايران در شبکه آموزش و پژوهش اروپا پذيرفته شده بود، در سال 1370 ارتباط ايران را بصورت e-mail و از طريق گره اتريش با شبکه اينترنت برقرار نمود.

پس از ارتباط مطمئن و دائمی تر با اينترنت در سال 1371، مرکز تحقيقات فيزيک نظری سرويس دهی به دانشگاهها را آغاز نمود.

از سال 1372 ارايه اينترنت در ايران توسط مراکز خصوصی آغاز شد، در حاليکه قبل از آن شرکت مخابرات از طريق شرکت ديتا اقدام به ارايه سرويس اينترنت کرده بود.

 ت- اينترنت يا اينترانت

اينترانت از نظر تکنولوژی و پروتکل های مورد استفاده اساساً شبيه اينترنت است. فرق اينترانت با اينترنت اين است که کامپيوترهای يک اينترانت اصولا از ساير نقاط ايزوله هستند و در واقع يک شبکه محلی (LAN) محسوب می شوند. البته اين شبکه محلی می تواند دارای دسترسی به اينترنت هم باشد.

از اينترانت  معمولا  در شرکتهايی که مايلند به اينترنت دسترسی داشته  باشند  ولی نمی خواهند  شبکه  آنها از خارج  قابل  دسترسی باشد، استفاده می شود. معمولا اتصال بين اينترانت و اينترنت از طريق يک فايروال (fire-wall) کامپيوتری با يک نرم افزار خاص براي جلوگيری از ارتباطات غير مجاز بين اينترانت و اينترنت، صورت می گيرد.



:: موضوعات مرتبط: , ,
:: بازدید از این مطلب : 1690
|
امتیاز مطلب : 18
|
تعداد امتیازدهندگان : 5
|
مجموع امتیاز : 5
تاریخ انتشار : پنج شنبه 12 خرداد 1390 | نظرات ()
نوشته شده توسط : سایت رسمی حسابداری و حسابرسی

اینترنت (internet) که برگرفته شده از کلمه inter-networking یک شبکه رایانه ای است که شبکه های گوناگون را به یکدیگر متصل می کند.

 
به عنوان یک نام مناسب ، اینترنت یک شبکه بین المللی قابل دسترس برای عموم مردم است که شامل رایانه هایی است که بوسیله پروتکل TCP/IP جهت رد و بدل کردن بسته‌های اطلاعاتی و پروتکل ارتباطی با یکدیگر متصل هستند.

به هر عنوان بزرگترین شبکه از نوع ذکر شده در بالا را اینترنت می نامند. هنر اتصال شبکه‌های مختلف با استفاده از این روش را internet working مینامند.

بطور معمول ، اینترنت را معمولا با سرویس های مشهور آن مانند world wide web، پست الکترونیک می‌شناسند.
 
تاریخ اینترنت
هسته اصلی شبکه هایی که اینترنت را تشکیل می دهند اولین بار در سال 1969 به نام ARPANET توسط آژانس پروژه‌های پیشرفته دفاعی| آژانس پروژه های پیشرفته)) ، زیر نظر وزارت دفاع ایالات متحده بوجود آمد.
بعضی از تحقیقات اولیه در زمینه ساخت ARPANET شامل کار بر روی امکان گسترده کردن شبکه ها بر اساس تئوری صف بستن و سیستم سوئیچیگ بسته های اطلاعات بود.
در اول ژانویه سال 1983 ، ARPANET پروتکل اصلی شبکه خود را از NCP به TCP/IP تغییر داد و با این کار اینترنت به شکلی که ما امروز میشناسیم پدید آمد.
 
قدم مهم دیگری که در راه تشکیل اینترنت برداشته شده تشکیل مرکز ملی علوم بر روی اسکلت اصلی شبکه دانشگاهی بود که NSFNet نام داشت و در سال 1986 بوجود آمد. با این کار شبکه های مختلف و نا متجانس با موفقیت در غالب اینترنت با یکدیگر همساز شده و متصل گردیدند، شامل Usenet ، Fidonet و Bitnet .
در خلال سالهای دهه 1990 اینترنت کم کم و با موفقیت جایگزین اکثر شبکه های قبلی رایانه ای گردید. گسترش معمولا یا مشکل مدیریت مرکزی مواجه می شد چون طبیعت پروتکل های اینترنت به طوری بود که شرکت های سازنده را به هر چه بیشتر شرکت کردن در این کار تشویق کرده و همچنین از اینکه یک شرکت خاص بتواند به تنهایی در آن اعمال نفوذ کند و آن را در کنترل خود بگیرد جلوگیری می کرد.
 
اینترنت امروزی
اینترنت هم اکنون دارای قراردادهای گوناگونی در مورد پروتکل های ارتباطی و شامل اطلاعات فنی آنها است که بوسیله آنها نوع تبادل اطلاعات در سطح شبکه اینترنت توضیح داده می شود. این پروتکل ها توسط گروه های کاری مهندسی اینترنت که برای اعمال نظر توسط عموم مردم نیز گشوده بوده و هست ، تهیه شده اند.این گروه ها مدارکی تهیه کردند که چون در حین تشکیل از همگان میخواست که نظرات خود را در مورد آنها بدهند به مدارک درخواست برای اعلام نظر یا (RFCs) معروف شدند. بعضی از این مدارک تا جایی پیشرفت کردند که توسط گروه تخصصی معماری اینترنت به عنوان استاندارد اینترنت تعیین گردیده اند.
بعضی از معروف ترین و پر استفاده ترین پروتکل های موجود در اینترنت اینها هستند:
IP
Internet protocol suite
TCP
UDP
DNS
PPP
SLIP
ICMP
POP3
IMAP
SMTP
HTTP
HTTPS
SSH
Telnet
FTP
LDAP
SSL
بعضی از سرویس های پراستفاده و محبوب در اینترنت که بر اساس این پروتکل ها کار میکنند از این قبیلند : پست الکترونیک ، USENet ، اشتراک گذاری فایل ، World Wide Web ، Gopher ، session access ، WAIS ، finger ،IRC (چت اینترنتی) ، MUD ها . از همه این سرویس ها پست الکترونیکی و وب از همه بیشتر استفاده می شوند و حتی سرویس های زیادی نیز بر اساس آنها ساخته شده اند مانند mailing list و وب لاگ . اینترنت همچنین توانایی سرویس دهی همزمان یا زنده را نیز فراهم آورده است مانند رادیو تحت وب و Webcast که قابل دسترسی در هر نقطه ای از دنیا هستند.
بعضی دیگر از سرویس های پر استفاده و محبوب در اینترنت به این روش ساخته نشده اند بلکه بر اساس سیستم های خاص خود ساخته شده اند مانند : IRC ، ICQ ، AIM ، CDDB و Gnutella .
تحلیل ها و اظهار نظرات زیادی در مورد اینترنت و ساختار آن وجود دارد . برای مثال اینکه سیستم Internet IP routing (سیستم مسیر یابی توسط پروتکل IP در اینترنت) و لینک های موجود در وب میتوانند نمونه هایی از شبکه های قابل گسترش باشند.
 
فرهنگ اینترنت
اینترنت همچنین تاثیر بسیار عمیقی بر میزان دانایی و جهان بینی داشته است. بوسیله تحقیق در اینترنت میتواند بوسیله جستجو بر اساس کلمات باشد که توسط موتورهای جستجو مانند Google امکان پذیر است. میلیونها انسان در سراسر دنیا میتوانند به راحتی به حجم زیادی از اطلاعات گوناگون به صورت آن لاین دسترسی داشته باشند. همانند دایرة المعارف ها و کتابخانه های ملی، اینترنت نیز میتواند اطلاعات فراوان و پراکنده ای را به سرعت ارائه دهد.
بیشترین زبانی که در اینترنت از آن استفاده می شود انگلیسی است . چون اصل اینترنت بر اساس این زبان تشکیل شده است و بیشتر نرم افزارهای رایانه ای نیز به این زبان تهیه می گردند. علت دیگر آن عدم توانایی رایانه های قدیمی برای پردازش حروفی غیر از الفبا ی غربی بود.
اما هم اکنون شبکه آنقدر گسترش پیدا کرده است که اطلاعات و تجربیات به اندازه کافی به زبان های محلی در کشورهای مربوط تهیه و قابل دسترس باشند.
 
 
نکات حقوقی و اخلاقی
هم اکنون نگرانی عمومی در مورد مطالب موجود در اینترنت وجود دارد. بعضی از جدال آمیز ترین آنها تخلف در کپی رایت ، جعل هویت و مکالمه تنفر آمیز هستند که وجود دارند و قانونی کردن آنها مشکل می باشد.
 
دسترسی به اینترنت
معمول ترین روش خانگی برای اتصال به اینترنت Dial-up و Broadband می باشد.
مکان های عمومی که از اینترنت در آنها استفاده می شود شامل کتابخانه ها و کافی نت ها هستند. جایی که کامپیوتر متصل به اینترنت قابل دسترس است.همچنین دسترسی به اینترنت از مکان هایی مثل سالن های فرودگاه ها امکان پذیر است . مکان هایی که باید ایستاده و سریع کار با اینترنت را انجام به نام های گوناگونی معروف هستند مثل کیوسک عمومی اینترنت ، ترمینال دسترسی عمومی یا تلفن پولی وب .
هم اکنون سیستم Wi-Fi می تواند امکان دسترسی به اینترنت را بصورت بی سیم فراهم کند. این سیستم یا Hotspot میتواند بصورت رایگان برای همه یا برای ثبت نام کنندگان و یا بصورت اشتراکی باشد. در این سیستم که در پی آن به عنوان مثال کافی نت Wi-Fi بوجود می آید افراد می بایست رایانه ای که قابلیت اتصال به شبکه بی سیم را دارد را با خود همراه داشته باشند. Hotspot به محدوده مکانی خاصی وابسته نیست و میتواند در یک فضای باز و در یک پارک یا منطقه مرکزی شهر قابل دسترس باشد.تلاش برای تشکیل این شبکه ها در نهایت به تشکیل مجمع شبکه های بی سیم منجر شده است.
استفاده از رایانه شخصی برتری های زیادی نسبت به استفاده از رایانه های عمومی دارد.بوسیله رایانه شخصی امکان دریافت و ارسال بیشتری فایل وجود دارد با استفاده از مرورگر شخصی و ستینگ های شخصی آن. که این امکان در رایانه عمومی وجود ندارد. همچنین استفاده از نرم افزارهای خاص و فضای بیشتر جهت نگهداری اطلاعات و نامه های الکترونیک و فایلها. در رایانه های عمومی فضای صندوق پستی الکترونیک و امکان اجرای نرم افزارها بسیار محدود می باشد. با توجه به این موارد می بینیم که اگر امکان استفاده از رایانه شخصی با سیستم بی سیم وجود داشته باشد برتری های زیادی به کاربران خواهد داد.
کشورهایی که دسترسی به اینترنت را بصورت مطلوب و با سرعت مناسب در اختیار قرار می دهند از این قرارند : کره جنوبی که 50% جمعیت آن از اینترنت به روش Broadband استفاده میکنند . همچنین سوئد و ایالات متحده .
 
نحوه اتصال به اینترنت:
اینترنت ماهیت فیزیکی ندارد یعنی قابل لمس نمی‌باشد. بلکه یک شاهراه ارتباطی است تا انبوهی از کامپیوترها در سراسر جهان به هم مرتبط گردند. برای برقراری ارتباط لازم است تا موافقت مؤسسه‌ای که خدمات شبکه اینترنت را ارائه می‌دهد جهت اشتراک به دست آید. این مؤسسات تحت عنوان ISP معروفند که ارتباط سرویس گیرندگان (کاربران استفاده کننده از شبکه)را به شبکه جهانی اینترنت برقرار می‌کنند. هر مرکزی (ISP) مستقلا کامپیوترهای خود را هدایت می‌کند. در صورتی که از این واحدها برای برقراری ارتباط استفاده شود هزینه‌ تلفن در فاصله ‌های دور به عهده سرویس‌گیرندگان نخواهد بود. ذکر چند نکته در این خصوص ضروری است:
1- مناسب‌ترین راه ارتباطی به دلیل سرعت، ارتباط بهتر، قیمت ارزان و شلوغ نبودن مسیر استفاده از واحدهای ISP است.
2- جهت اشتراک با یک ISP نیاز به یک خط تلفن ، کارت اعتباری ، کامپیوتر و مودم است. البته در مورد سرعت مودم بعضی از واحدهای ISP شماره‌های متفاوتی برای سرعتهای مختلف آن دارند.
3- هزینه برقراری ارتباط با شبکه اینترنت در کشورهای توسعه یافته ماهانه حدود 20 دلاراست اما در کشورهای جهان سوم فقط واحدهای ISP دانشگاهی بطور رایگان می‌باشد و سایر سرویس گیرندگان هزینه سرسام آوری دارند.
4- بعد از عضویت، واحد ISP یک نام کاربر، یک کلمه رمز و یک آدرس پست الکترونیکی در اختیار مشترک قرار می‌دهد، همچنین بعضی واحدها یک نرم افزار برای برقراری ارتباط در اختیار می‌گذارند که نرم افزار شامل جستجوگر، سرویس دهنده پست الکترونیکی، نرم افزارهای کمکی می‌شود.
 
سه عامل در انتخاب یک ISP خوب مؤثر است:
الف- قیمت: واحدهای ISP برای جلب مشتری بیشتر از طریق کاهش قیمت رقابت می‌کنند
ب- اطمینان: اطمینان از وجود خط آزاد در شماره گیری
ج- پشتیبانی فنی: پشتیبانی از اینکه به هنگام بروز اشکال مشکل رفع خواهد شد
 
تجهیزات ارتباط با شبکه اینترنت:
1- کامپیوتری با قدرت و سرعت مناسب
2- یک دستگاه مودم داخلی یا خارجی
3- یک خط تلفن برای برقراری ارتباط از بیرون سایتهای کامپیوتری
4- عضویت در واحدی که خدمات شبکه اینترنت را ارائه می دهد
5- داشتن سیستم عامل مناسب مانند WINDOWS 95 به بالا یا NT یا UNIX
6- داشتن برنامه مناسب ایجاد ارتباط مانند جستجوگر میکروسافت یا جستجوگر NETSCAPE
7- استفاده از خط ISDN. در صورتی که به ارتباط با سرعت بالا نیاز باشد به جای خط تلفن معمولی از ISDN استفاده می‌شود
8- ارتباط از طریق WEB TV بدون استفاده از کامپیوتر. از دیگر وسایل ارتباطی با شبکه اینترنت وسیله‌ای تحت عنوان WEB TV است که به آن خط تلفن و تلویزیون متصل می‌گردد و همانند کامپیوتر با دنیا ارتباط برقرار می‌کند.
 
جلوگیری از امور نامطلوب در اینترنت:
شبکه جهانی اینترنت به دلیل عمومیت داشتن به رغم کمک هایی که در عصر اطلاعات به بشریت انجام می‌دهد متاسفانه مورد سؤاستفاده قرارگرفته و محیطهای سالم خانواده‌ها را نگران برنامه‌های ضد ارزشی کرده است. خانواده‌هایی که می‌خواهند از آن همه پیشرفت و تخصص برای شکوفایی استعداهای فرزندان معصومشان استفاده کنند با زشتکاری افرادی که فضا را ناسالم کرده‌اند مواجه می‌شوند.
برای حل این مشکل می‌توان به راه حلهای زیر اشاره نمود:
1- در کنار فرزندان به موازات آنها در شبکه حرکت شود و از وارد شدن به محیطهای غیر اخلاقی جلوگیری گردد. البته این نوع جلوگیری همواره مقدور نمی‌باشد
2- استفاده از برنامه‌های اختصاصی که در شبکه اینترنت وجود دارد که مانع استفاده از محیطهای نامناسب می‌گردد این برنامه‌ها با نام دیوار آتشین معروفند (Fire Wall)
3- سایتهای کودکان و نوجوانان را شناسایی و جهت استفاده در اختیار آنها قرار گیرد
4- در طراحی برنامه‌‌های اینترنت، برنامه‌ها طبقه بندی می‌شوند و سایتهای بزرگسالان با کلمه رمز اضافی اجازه استفاده را دارند
5- سایتهای دانشگاهی مناسبترین و سالم ترین سایتهای اطلاع‌رسانی هستند که محدودیتهای لازم اعمال می‌شود سعی شود در صورت امکان در انتخاب مرکز سرویس دهنده از این مراکز استفاده گردد.
 
 
راههای اتصال به اینترنت:
برای اتصال به شبکه جهانی اینترنت سه راه وجود دارد:
الف- اتصال از طریق سرویس دهندگان ISP
ب- اتصال از طریق سرویس دهندگان تجاری
ج- اتصال از طریق دستگاه WEB TV
 
اتصال از طریق سرویس دهندگان (ISP):
عمومی‌ترین راه اتصال به شبکه اینترنت از طریق سرویس دهندگان اختصاصی است این واحدها به نام ISP معروفند. واحدهای ISP دروازه اطلاعاتی برای ورود به شبکه اینترنت هستند. با گرفتن شماره تلفن، کامپیوتر از طریق مودم و خط تلفن به واحد ISP وصل و از آنجا مستقیما به شبکه جهانی اینترنت متصل می‌گردد. این دسته از سرویس دهندگان می‌تواند محلی باشند یا در سطح کشور عمل کنند. با وجود اینکه عملکرد هر دو دسته یکسان است اما سرعت دسترسی از طریق سرویس دهندگان کوچک بالاتر است.
بعد از انتخاب واحد ISP مراحل زیر باید انجام پذیرد:
1- برقراری ارتباط: با واحد ISP برای امضای قرارداد باید ارتباط برقرار کرد بعد از اشتراک با واحد ISP نام کاربر، کلمه رمز و مجموعه‌ای از نرم افزارهایی شامل ارتباط و نحوه نصب و نگهداری ,… برای کاربر ارسال می‌گردد.
2- نصب نرم افزار: در صورتی که واحد ISP مجموعه نرم افزار ارتباطی را ارسال کرده باشد می‌توان آن را نصب و از طریق آن با واحد مذکور ارتباط برقرار نمود و در صورتی که این مجموعه ارسال نگردد می‌توان از نرم افزارهای WINDOWS 95 ,98 ,… برای برقراری ارتباط با ISP و اینترنت استفاده نمود.
3- شماره‌گیری: شماره واحد ISP را با کامپیوتر گرفته می‌شود بعد از شماره گیری نام کاربر و کلمه رمز سؤال می‌شود. که باید وارد شود البته در هنگام تایپ کلمه رمز قابل رویت نیست در صورتی که نام کاربر و کلمه رمز درست باشد ارتباط برقرار می‌گردد. می‌توان شماره تلفن، نام کاربر، کلمه رمز و آدرس پست الکترونیکی خود را ذخیره نمود تا برای ارتباط مجدد نیاز به تکرار نباشد.
 
اتصال از طریق سرویس دهندگان تجاری:
در اینترنت چند دسته شبکه وجود دارد.دسته‌ای از این شبکه‌ها که راحت‌ترین راه ورود به شبکه جهانی و مناسب‌ترین محیط برای کلیه استفاده کنندگان هستند سرویس دهندگان تجاری هستند.
چهار شبکه تجاری online (درون خطی یا سرویس دهندگان آماده برای ارائه خدمات) در دنیا وجود دارد که واسطه ارتباطی کاربران زیادی در شبکه اینترنت هستند و عبارتند از:
الف- شبکه America online : نام دیگر این شبکه AOL است و گسترده‌ترین شبکه در دنیا می‌باشد زیرا این شبکه قادر است تا به هرگونه نیازی پاسخ دهد از معایب آن این است که سرعت زیاد مناسبی ندارد.این شبکه دارای آدرس http://www.aol.com است.
ب- شبکه CompuServe interactive: این شبکه دارای گستردگی کمی است و از قدیمی‌‌ترین شبکه‌هاست و به لحاظ دسترسی به محتویات سایت کاملا تخصصی طراحی گردیده است و واسط ارتباطی خوبی با سایتهای خارجی است. این شبکه دارای آدرس http://www.compuserve.com است.
ج- شبکه The Microsoft network: در واقع همان شبکه معروف میکروسافت است که با نرم افزار windows 95 و بالاتر با عنوان MSN است اهداف اصلی این شبکه اطلاع رسانی است و نسخه سفارشی جستجوگر اینترنت است این شبکه با آدرس http://www.msn.com قابل دسترسی است.
د- شبکه Prodigy internet: این شبکه از دیگر شبکه‌های جهانی برای استفاده از مجموعه سایتهای اینترنت است و دارای آدرس http://www.prodigy.com است.
 
اتصال از طریق دستگاه Web:
یکی دیگر از راههای برقراری ارتباط با شبکه جهانی اینترنت استفاده از سیستم Web TV است که با استفاده از این سیستم دیگر نیازی به کامپیوتر نیست. WEB TV دستگاه ارتباطی الکترونیکی است که با وصل شدن به تلویزیون و خط تلفن ارتباط با شبکه جهانی اینترنت را برقرار ‌می‌کند.
 
گردش در اینترنت (موج‌سواری)
برای گردش در محیط اینترنت و آوردن اطلاعات بر روی صفحه نمایش، عضویت در گروههای مختلف دنیا، استفاده از اخبار روز دنیا، محیطهای پست الکترونیکی، طراحی صفحات و جستجو در آن از روشهای زیر می‌توان استفاده نمود:
1- گردش با استفاده از نرم افزار ارتباطی Netscape: از این نرم افزار در نمایش و فراخوانی اطلاعات، ایجاد آدرسهای پست الکترونیکی و کار در محیط پست الکترونیکی و ارسال و دریافت اطلاعات و ایجاد محیط فراخوانی آدرسهای مختلف، استفاده از اخبار دنیا و شرکت در گروههای مباحثه و عضویت در مجموعه شبکه جهانی استفاده می‌گردد.
2- هدایت با استفاده از جستجوگر مایکروسافت: از دیگر نرم افزارهایی که با نرم افزارNetscape رقابت دارد نرم افزار جستجوگر مایکروسافت است. این نرم افزار تمامی اهداف اینترنتی را پشتیبانی می‌کند.
3- هدایت با استفاده از خط آماده آمریکا: این نرم افزار تمام قابلیتهای لازم برای کار در شبکه را داراست و از پرکاربردترین‌ها نرم افزارها در آمریکاست.
4- هدایت با استفاده از شبکه میکروسافت: بهترین نرم افزار در رقابت با نرم افزارهای تجاری نرم افزار شبکه میکروسافت است که با نام شبکه MSN معروف است و قابل استفاده در کامپیوترهایی که سیستم عامل WINDOWS 95 و بالاتر است.
5- هدایت با استفاده از شبکه CompuServe: این شبکه از قدیمی‌ترین نرم افزارهای ارائه کننده خدمات در شبکه اینترنت بوده و امکانات مناسب در ارتباط با سایر شبکه‌ها و ارتباط گرفتن از آنها را دارا است.
6-هدایت با استفاده از WebTV: این سیستم جدیدترین راه ارتباطی با شبکه اینترنت بدون استفاده از کامپیوتر است. البته در ارسال و دریافت پستهای الکترونیکی محدودیتهایی نیز دارد.
در یک صفحه وب نه موضوع مهم مطرح است که حتما با ید با آنها آشنا شد:
1- محل آدرس‌دهی یا واحد URL
2- متن و نوشته‌های قابل رویت
3- تصویر
4- ما‌فوق متنها که خود زیر مجموعه‌های متفاوتی دارد
5- اتصالات گرافیکی
6- جداول برای نمایش
7- میله حرکت
8- فریمها و پنجره‌ها
9- صوت
 
سایتهای جستجوی وبها
به منظور دسترسی سریع به اطلاعات مورد نیاز باید تدابیری اتخاذ شود تا این نوع اطلاعات در شبکه جستجو شود در شبکه دو نوع ابزار برای جستجو وجود دارد:
الف- جستجو با وسیله جستجو: در این روش قسمتی از اطلاعات جستجو می‌شود مانند سایت AltaVista
ب- جستجوی مستقیم: در این روش فهرست سایتهای اطلاعات موجود ارائه می‌گردد مانند سایت Yahoo
لازم به ذکر است در جستجو اگر موضوع مورد جستجو کاملا مشخص شده باشد کل موضوع در داخل گیومه قرار می‌‌گیرد و اگر موضوع کاملا مشخص نباشد، قسمتی از اطلاعات که در داخل گیومه نوشته می‌شود جهت جستجو کافی است.
 
رشد انفجاری اینترنت نسبت به دیگر رسانه ها و تکنولوژی ها 
اهمیت استفاده از اینترنت برای مقاصد بازاریابی و تجارت ، با توجه به رشد چشمگیر آن نسبت به سایر رسانه ها اثبات می شود . سالهای رشد رسانه ها ، برای بدست آوردن یکصد میلیون کاربر ، در شکل زیر آورده شده است . بدست آوردن این تعداد کاربر برای رادیو 38 سال ، برای تلویزیون 13 سال و برای تلویزیون کابلی 10 سال بطول انجامیده است . کاهش این رقم به 5 سال در مورد اینترنت ، نشانگر رشد چشمگیر آن نسبت به دیگر رسانه ها و موید لزوم سرمایه گذاری در انجام فعالیت های بازاریابی و تجاری و ارائه خدمات از طریق این رسانه می باشد .
 
تعداد سال برای جذب 100 میلیون کاربر
نام رسانه
38
رادیو
13
تلویزیون
10
تلویزیون کابلی
5
اینترنت
 
در نمودار زیر رشد هر یک از این رسانه ها آورده شده است :
 
آمارهایی از رشد اینترنت و مبادلات تجاری از طریق آن 
مفاهیم اولیه‌ی تجارت الکترونیک مثل تبادل الکترونیکی وجه (Electronic Fund Transfer-EFT) در سال‌های آغازین دهه‌ی 1970 شکل گرفت. در آن زمان تنها موسسات بزرگ و سازمان‌های تجاری امکان استفاده از آن را داشتند. بعد از آن با ظهور EDI امکان تبادل اطلاعات نیز علاوه بر وجوه و سرمایه فراهم شد و به این ترتیب گستره‌ی کاربرد آن نیز به انواع بیشتری از سازمان‌ها از جمله سازمان‌های خدماتی و تولیدی و.. وسعت یافت.
با تجاری شدن اینترنت در اوایل دهه‌ی 1990 و حضور خیل عظیم کاربران بر روی اینترنت تجارت الکترونیکی با معنای امروزیش به‌وجود آمد. یک دلیل عمده‌ی رشد تجارت اکترونیک، توسعه‌ی شبکه‌ی اینترنت، نرم افزارها و پروتکل‌هاست. دلیل دیگر آن افزایش رقابت بین سازمان‌ها و کسب و کارها می‌باشد. افزایش قابلیت‌های وب و اینترنت از حدود سال 1995 موجب شده که هم‌اکنون اغلب شرکت‌ها دارای یک وب‌سایت به منظور بازاریابی و تبلیغ کالا و خدمات خود بر روی اینترنت بوده و حجم مبادلات از طریق اینترنت به شدت در حال افزایش است. به طوری که ارزش مبادلات تجاری B2B در سال 1997، 10بیلیون دلار برآورد شد با آنکه پیش بینی می‌شد که ارزش مبادلات B2B با نرخی حدود 15 تا 25 درصد در ماه افزایش می‌یابند. پیش بینی می‌شود تعداد کاربران اینترنت به 750میلیون نفر در سال 2008 برسد که برآورد می‌شود که پنجاه درصد آنها از طریق آنلاین به خرید خواهند پرداخت.
 
تجارت اینترنتی و شبکه‌ای 
در دنیایی که معاصرش هستیم بدون شک کسی نیست که از ارزش وقت و کاربرد اطلاعات آگاهی نداشته باشد. از طرفی سخن از اهمیت اطلاعات کمی دیر است، چرا که حالا قدم در مرحله بعدی نهاده‌ایم و عصر IT را تجربه می‌کنیم. همه چیز با سرعت در حال تحول است و در دنیای امروز اتلاف وقت و انرژی برای انجام کارهای روزمره یعنی عدم استفاده بهینه از تکنولوژی. روزی که نخستین رایانه در حجم یک ساختمان سه طبقه اختراع شد، کمتر کسی باور داشت که این دستگاه عظیم الجثه روزی در ابعاد یک ساعت مچی مورد بهره برداری قرارگیرد.
 
رایانه‌ها با سرعت غیرقابل مهاری وارد زندگی انسان معاصر شد و او را قادر ساخت تا بر پیچیدگی های موضوع قرن بیستم غلبه نماید. یک فکر ساده توانست نجات دهنده نوع بشر باشد، برای چند لحظه تجسم کنید در عصر انفجار جمعیت و لزوم ارتباط و تامین مایحتاج ایشان چه مقدار وقت تلف می‌شد که به صورت سنتی و دستی امور روزانه خود را سامان دهیم، گرچه ما هنوز نتوانسته‌ایم به درستی از این فرصت بی‌نظیر استفاده کنیم و بیشتر سرگرم حاشیه هستیم.
 
به هر حال تکنولوژی اطلاعات و شبکه جهانی اینترنت ، تجارت و دادو ستد جهانی را وارد عصر جدیدی به نام EC یا ( تجارت الکترونیک ) کردند، که با سرعت زیادی در حال گسترش است. در این عصر جدید از تجارت ارسال کاتالوگ و بروشور امری نسبتا پرهزینه و وقت گیر است که تنها بازرگانان و شرکتهای سنتی درگیر آن هستند و موفقیت از آن آنهایی است که برای ارائه سرویس سریعتر و پاسخگویی با هزینه کمتر به تکنولوژی جدید و اینترنت روآورده‌اند. وارد شدن بر این گستره جهانی از تجارت محدودیتی ندارد و با کمترین و کوچکترین امکانات ودر هر نقطه از جهان نیز می‌توان به آن پیوست.
 
راهکارهای اجرایی و مراحل اولیه پیوستن به شبکه جهانی
بر اساس آمار ارائه شده ، با حضور کسب و کار آن لاین در سال 2004 درآمد جهانی کسب و کار اینترنتی به سقف 7/2 تریلیون دلار رسید. مهم این نیست که کار تجاری شما چیست، بلکه نادیده گرفتن 7/2 تریلیون دلار ممکن است؟ برای اینکه نشان دهید بخشی از این مجموعه هستید و مایلید که به آن خدمت کنید،‌ لازم است در حیطه www باشید. آنگاه خواهید دانست که رقیبان شما چه می‌کنند!
 
شبکه‌ای‌ عمل کردن
کسب و کار در حقیقت چیزی جز برقراری ارتباط با افراد نیست. همه تاجران موفق می‌دانند که ملاک شناخت چیزی نیست بجز آشنایی با افراد. ارائه کارت ویزیت بخشی از هر ملاقات است، هر شخص مطمئنا در این ملاقاتها ، این شانس را داشته است که معاملات بزرگ انجام دهد. شما با ارائه کارت ویزیت خود به هزاران فرد و شاید میلیونها مشتری یا شریک تجاری ، باید نشان دهید که همیشه در صورت نیاز آنها در خدمت هستید و می‌توانند به شما دستیابی داشته باشند. می‌توانید 24 ساعت شبانه‌روز به سادگی بدون صرف هزینه در محیط www باشید. حتی اگر تغییر مکان دهید یا شماره جدیدی داشته باشید، همچنان در همان مکان مجازی قرار دارید و همگان می‌توانند شما را پیدا کنند!
 
ایجاد اطلاعات رایانه‌ای در دسترس
زمان اشتغال شما چند ساعت است؟ به چه کاری مشغول هستید؟ افراد چگونه می‌توانند با شما تماس بگیرند؟ روشهای پرداخت شما چه است؟ محل استقرار شما کجاست؟ کار خاص امروز شما چیست؟ اطلاعات ترفیعی ، تبلیغی هفته آینده چیست؟ اگر بتوانید مشتری را از دلیل لزوم کسب و کار با خود آگاه سازید، فکر نمی‌کنید که بتوانید کسب و کار بیشتری داشته باشید؟ مطمئنا در محیط www می‌توانید!
 
ارائه خدمات به مشتریان
ایجاد اطلاعات رایانه‌ای در دسترس یکی از مهمترین روشهای ارائه خدمات به مشتریان است. اما اگر هدف شما خدمت به مشتری باشد، با استفاده از تکنولوژی www می‌توانید حتی راههای بیشتری را نیز بدست آورید. این امکان را برای آنها فراهم سازید تا بدون گشتن در مغازه و یاری گرفتن از مسئول فروش ، رنگ و اندازه و آنچه را که دقیقا می‌خواهند پیدا کنند، در حقیقت همه چیز باید در دسترس باشد. همه کارها باید به سرعت ، ساده و ارزا


:: موضوعات مرتبط: , ,
:: بازدید از این مطلب : 1899
|
امتیاز مطلب : 24
|
تعداد امتیازدهندگان : 8
|
مجموع امتیاز : 8
تاریخ انتشار : پنج شنبه 12 خرداد 1390 | نظرات ()

صفحه قبل 1 2 صفحه بعد